نوشتار حاضر - که با روش تحلیلی - توصیفی و بهرهگیری از ابزار کتابخانهای به نگارش در آمده است - گستره بهرهبرداری از احادیث عرض را در تشخیص صدور، دلالت و جهت روایات میکاود و پس از آن امکان و ضرورت عرضه احادیث به قرآن را از دیدگاه قرآن تبیین مینماید. نتیجه آن شد که فرایند عرضه از تضمین صدور روایت از معصوم ناتوان است، ولی میتواند عدم صدور را تضمین نماید و یکی از راههای مهم در احراز قطعی جهت روایت و دریافت مراد اصلی گوینده آن باشد. الگوبرداری از روش معصومان: در عرضه حدیث بر کتاب الهی، سوق دهنده تعریف مفهومی به نام «حیطههای فرایند عرضه حدیث بر قرآن» است که محقق میتواند از این حیطهها در فرایند عرضه حدیث بر قرآن کریم بهره گیرد. بنا بر استقرای پژوهش، این حیطهها عبارتاند از: «کتابت مصحف کنونی»، «قرائت مصحف»، «شأن و فضای نزول»، «زمان و ترتیب نزول»، «سباق آیه»، «سیاق آیه» و «دلالات قرآنی». سه حیطه آخر، پرکاربردترین حیطهها برای فرایند عرضه بر قرآن هستند.
)