روایاتی مشتمل بر عبارت «النِّسَاءُ عَیٌ وَ عَوْرَةٌ، فَاسْتُرُوا الْعَوْرَاتِ بِالْبُیُوتِ، وَ اسْتُرُوا الْعِیَّ بِالسُّکُوتِ» در منابع روایی شیعه نقل شده است. از آنجا که مفاد حدیث بر اساس برداشت رایج مفسران، میتواند نقش مؤثری در ترسیم جایگاه فرودستانه و نادیده گرفتن زنان در عرصههای مهم زندگی داشته باشد، بازپژوهی و بررسی مفاد آن، اهمیت ویژه مییابد و از آن رو که این روایت دارای حداقل یک سند معتبر است، تحقیق حاضر تنها به مباحث دلالی حدیث شریف پرداخته, نتیجه میگیرد که این گزاره با انگیزه حمایت از زنان و با هدف برحذر داشتن مردان از پرخاشگری و خشونت در گفتوگوی با زنان صادر شده و معنای حدیث آن است که مردان در مقابل کمزبانی و عجز زنان در دفاع کلامی از خود، سکوت کنند و جدال و پرخاشگری نداشته باشند و به دلیل آن که زنان از سویی مورد کنجکاوی و طمع قرار داشته و از سوی دیگر، آسیبپذیر هستند، بهتر است در غیر مواردی که برای خروج آنان ترجیحی وجود دارد، در خانهها - که مناسبترین مکان برای تأمین امنیت و محفوظ ماندن آنان از آسیبهای احتمالی است - بمانند.
)