1
دانشیار دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، دانشکدۀ علوم قرآنی مشهد
2
استادیار تاریخ و تمدن ملل اسلامی در دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
فراوانی خبر «من مات ولیس له امام مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً ...» در مجامع حدیثی امامیه، با صورتها و طرق مختلف روایی، از حساسیت مسألۀ شناخت امام در ادوار مختلف تاریخ شیعه، بهویژه دورة امامت حکایت میکند. مقالۀ حاضر میکوشد از طریق تاریخگذاری این اخبار با روش تحلیل اِسناد - متن، محدودة زمانی رواج آنها را دریابد. ازآنجا که مصادر این اخبار امامان پنجم، ششم و هشتم7 هستند و نسبت به مضمون مشترک، حلقه مشترک خبر شمرده میشوند، زمان انتشار هر دسته از اخبار، زمانی پیش از شهادت هریک از این امامان بوده است. متن این اخبار نیز حکایتگر التهاب فرق شیعه، بهویژه زیدیه، به واسطۀ ابهام در مصداق امام است. افزونبراین، نشان از سوء استفادۀ قدرتطلبان از انگارۀ مهدویت و نگرانی شیعیان دربارۀ شناخت مصداق امام قائم4 دارد. این اخبار همچنین از رواج فراوان مضمون اینخبر در میان اهلسنت و تطبیق آنها بر حکمرانان اموی خبر میدهد.
«الرضا من آل محمد9»، محمد اللهاکبری، فصلنامۀ تاریخ اسلام، سال2، ش8، 1380ق، ص25-44.
«مصادر حدیث من مات ولم یعرف امام زمانه»، سیّد مهدی فقیه ایمانی، چاپ شده در: مجموعة مؤلفات الشیخ المفید، قم: کنگرۀ هزارۀ شیخ مفید: 1413ق، ش70 (المقالات والرسائل)، ص1-21.
Muslim Studies, Ignaz Goldziher, translators: Barber & Stern, London: Max Niemeyer, Halle, 1889-1890.
“Age of Ignorance”, Shepard, William E., Encyclopedia of the Quran, General Editor: Jane Dammen McAuliffe, Brill, Leiden, 2001. 1, pp.37-40.