یکی از راههای فهم متن روایات، بررسیهای زبان شناسانه از متون روایی است؛ به عنوان نمونه در منابع روایی مسلمانان روایتی با این مضمون آمده است که «لاتمنعوا نساءکم المساجد و بیوتهن خیر لهن». پدید آورنده این متن راویای مورد اعتماد است؛ اما راویان بعد از وی - که خارج از حوزه متن و خارج از محیط پدیدآورنده متن بودهاند - همه عبارات را در قالب یک گزاره خبری و واحد دستور زبانی و بدون اطّلاعات موقعیتی متن برای رسیدن به مصداق صحیح آن، نقل نمودهاند. توجه به زمان، مکان، حالات گوینده، نوع تعبیر و لحن گفتار - که از مختصات فهم در زبانشناسی است - در این متن مفقود است؛ اما نسلهای بعدی برای فهم مدلول ظاهری این روایت و فارغ از موقعیت برون زبانی متن، به کثرت نقل آن بسنده کرده و آن را روایتی درحوزه تفسیر عدم خروج زنان از خانه قرار دادهاند.
ریعان, معصومه. (1398). بسط متن و روشهای ارائه مطلب در گفتمان شفاهی (تحلیلی زبانشناسی بر روایت «و بیوتهنّ خیر لهنّ»). فصلنامه علمی علوم حدیث Ulum-i Hadth, 24(2), 169-183.
MLA
معصومه ریعان. "بسط متن و روشهای ارائه مطلب در گفتمان شفاهی (تحلیلی زبانشناسی بر روایت «و بیوتهنّ خیر لهنّ»)". فصلنامه علمی علوم حدیث Ulum-i Hadth, 24, 2, 1398, 169-183.
HARVARD
ریعان, معصومه. (1398). 'بسط متن و روشهای ارائه مطلب در گفتمان شفاهی (تحلیلی زبانشناسی بر روایت «و بیوتهنّ خیر لهنّ»)', فصلنامه علمی علوم حدیث Ulum-i Hadth, 24(2), pp. 169-183.
VANCOUVER
ریعان, معصومه. بسط متن و روشهای ارائه مطلب در گفتمان شفاهی (تحلیلی زبانشناسی بر روایت «و بیوتهنّ خیر لهنّ»). فصلنامه علمی علوم حدیث Ulum-i Hadth, 1398; 24(2): 169-183.
)