قرآنکریم
بحار الأنوار الجامعة لدررر أخبار الأئمة:، محمد باقر مجلسی، بیروت: مؤسسة الوفاء، 1403ق.
البرهان فی تفسیر القرآن، سیدهاشمبنسلیمان بحرانی، قم، مؤسسه بعثه، ۱۴۱۵ق.
تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة، علی استرآبادی، قم، مؤسسة النشرالإسلامی، ۱۴۰۹ق.
التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوی، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۶۰ش.
تسنیم، عبدالله جوادی آملی، قم، مرکز نشر اسراء، ۱۳۷۹ش.
تفسیر الصافی، محمدمحسن فیضکاشانی، تهران، مکتبة الصدر، ۱۴۱۵ق.
تفسیر العیاشی، محمد بن مسعود عیاشی، تهران، مکتبة العلمیةالاسلامیة، ۱۳۸۰ق.
تفسیر القمی، علی بن ابراهیم قمی، قم، دارالکتاب،۱۳۶۳ش.
تفسیر فرات الکوفی، فرات بن ابراهیم کوفی، تهران، مؤسسة الطبع وزارة الثقافة و الإرشاد الإسلامی، ۱۴۱۰ق.
تفسیر نورالثقلین، عبدعلی بن جمعه عروسیحویزی، قم، مؤسسه اسماعیلیان، ۱۴۱۵ق.
رابطه متقابل کتاب و سنت، علی نصیری، تهران، انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه دینی، ۱۳۸۵ش.
روشهای تأویل قرآن، محمدکاظم شاکر، قم، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه، ۱۳۷۶ش.
الصحاح، اسماعیل بن حماد جوهری، بیروت، دار العلم، ۱۴۰۷ق.
علامه طباطبایی و حدیث، شادی نفیسی، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۸۴ش.
الکافی، محمدبنیعقوب کلینی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق.
کتاب العین، خلیل بن احمد فراهیدی، قم، هجرت، ۱۴۱۰ق.
لسان العرب، محمد ابنمنظور، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۸ق.
مجمع البحرین، فخرالدین طریحی، تهران، کتابفروشی مرتضوی، ۱۳۷۵ش.
مجمع البیان فی تفسیر القرآنُ، فضلبنحسن طبرسی، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش.
المحاسن، احمد بن محمد بن خالد برقی، قم، دار الکتبالإسلامیة، ۱۳۷۱ق.
معانی الاخبار، محمد بن علی صدوق، قم، انتشارات اسلامی، ۱۴۰۳ق.
معیارهای جری و تطبیق از نگاه علامه طباطبایی، علی هاشمی نشلجی، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ۱۳۹۸ش.
المفردات فی غریب القرآن، حسین بن محمد راغب اصفهانی، بیروت، دارالعلم، ۱۴۱۲ق.
مناقب آل ابیطالب:، محمد بن علی بن شهرآشوب، قم، انتشارات علامه، ۱۳۷۹ق.
المیزان فی تفسیر القرآن، محمدحسین طباطبایی، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق.
«بررسی قاعده تفسیری جری و تطبیق با تأکید بر به کارگیری آن در سیره معصومان:»، محسن نورایی، مجله آموزههای قرآنی، پاییز و زمستان ۱۳۹۰ش، شماره ۱۴.
«تجلی جاودانگی قرآن در قاعده جری و تطبیق»، محمدعلی رضایی اصفهانی، فصلنامه اندیشه دینی، زمستان ۱۳۸۶ش، شماره ۲۵.
«جایگاه روایات جری و تطبیق در فرایند تفسیر قرآن»، مصطفی سلیمی زارع، فصلنامه پژوهشهای قرآنی، بهار ۱۳۹۲ش، شماره ۷۳.
«جری و تطبیق در احادیث امام رضا۷»، صغری لکزایی، و زهرا قاسمنژاد، مجله بینات، تابستان و پاییز ۱۳۹۴ش، شماره ۸۶ و ۸۷.
«جری و تطبیق در المیزان»، علی نصیری، مجله علوم و معارف قرآنی، تابستان ۱۳۷۵ش، شماره ۲.
«جری و تطبیق روشها و مبانی آن»، یدالله یزدانپناه، مجله حکمت عرفانی، پاییز و زمستان ۱۳۹۱ش، شماره ۴.
«روشهای به کارگیری قاعده جری و تطبیق در حوزه فهم قرآن»، محمدعلی رضایی کرمانی، فصلنامه پژوهشهای قرآنی، پاییز ۱۳۹۵ش، شماره ۸۰.
«کاربرد جری و تطبیق در تفسیر قرآن»، هدیه مسعودی صدر، فصلنامه مطالعات قرآنی، تابستان ۱۳۹۷ش، شماره ۳۴.
«ماهیت تأویل قرآن در آیات و روایات و بررسی دیدگاههای مشهور بر اساس آن»، محمدهادی قهاری کرمانی، پژوهشنامه تأویلات قرآنی، پاییز و زمستان ۱۳۹۸ش، شماره ۳.
«مبانی ادبی و زبان شناختی جری و تطبیق در تفسیر قرآن»، علی راد و ابوالحسن مؤمن نژاد، فصلنامه تحقیقات علوم قرآن و حدیث، بهار ۱۳۹۶ش، شماره ۳۳.
«مبانی جری و تطبیق از دیدگاه علامه طباطبایی»، شادی نفیسی، مجله قرآنشناخت، پاییز و زمستان ۱۳۹۲ش، شماره ۱۲.
)