آثاری که برای اطعام در روایات شیعی به خصوص کتاب کافی مطرح شده است بسیار عظیم است و چگونه می شود این آثار براطعام مترتب باشد ؟؛ برای پاسخ به این سوال که مقصود از اطعام مومن در روایات چیست که چنین آثار عظیمی را به دنبال دارد ما با روش تحلیلی و توجه به مجموعه روایات موجود در کتاب کافی برآن شدیم تا نشان دهیم که مراد از اطعام، معنی و مصداقی کاملا مناسب با این احکام و آثار ،مقصود نظر اهل بیت بوده و این عمل نشانه روشن بر ایمان عامل و سبب تمایز او از غیر مومن است و اطعام مصداقی از رفع حاجت ضروری مومن است که یا حیات مادی او به آن متوقف است یا حیثیت ایمانی او به نحوی که اگر برآورده نگردد او را به اجبار به سوی دشمنان اهل بیت می کشاند و از سوی دیگر ارتباط منطقی بین این مجموعه روایات و جایگاه خاص روایت اول و حدیث آخرتوسط کلینی برای بیان این مقصود نشان داده می شود
نوری فروشانی, علیرضا. (1403). معناشناسی اطعام مومن در روایات باتاکید بر کتاب کافی. فصلنامه علمی علوم حدیث Ulum-i Hadth, 29(3), 93-113. doi: 10.22034/hs.2024.50794.3381
MLA
علیرضا نوری فروشانی. "معناشناسی اطعام مومن در روایات باتاکید بر کتاب کافی". فصلنامه علمی علوم حدیث Ulum-i Hadth, 29, 3, 1403, 93-113. doi: 10.22034/hs.2024.50794.3381
HARVARD
نوری فروشانی, علیرضا. (1403). 'معناشناسی اطعام مومن در روایات باتاکید بر کتاب کافی', فصلنامه علمی علوم حدیث Ulum-i Hadth, 29(3), pp. 93-113. doi: 10.22034/hs.2024.50794.3381
VANCOUVER
نوری فروشانی, علیرضا. معناشناسی اطعام مومن در روایات باتاکید بر کتاب کافی. فصلنامه علمی علوم حدیث Ulum-i Hadth, 1403; 29(3): 93-113. doi: 10.22034/hs.2024.50794.3381
)