1
دانشجوی دکتری علوم قرآنی و حدیث دانشگاه علوم اسلامی رضوی
2
دانشیار دانشگاه تهران(پردیس قم)
چکیده
نیایشهای معصومان فصلی فربه از فرهنگ زندگی ایشان است. از آنجا که پیوند اهلبیت 7 با قرآن جاودانه است، بی گمان، قرآن - بیش از هر منبعی- خاستگاه اندیشهها و رفتارشان در هر بخش از سیره گفتاری و رفتاری، از جمله «دعا» است. دعا، میراثی گرانسنگ و ذخیرهای ارجمند از آموزهای بنیادین دینی است، که با بهره گیری از قرآن فراز آمده است و آینه وار، اندیشههای قرآنی آنان را بازتاب میدهد و با زبانی خاص که در آن مخاطب خداست، بسیاری از معارف قرآن را باز میگوید. اثبات این مدعا، نیازمند کاویدن گونههای این تجلی وانگیزهای این وام گیری است. مقاله پیش روی با مقدماتی چند، گونهای از این تجلیات را در حد وسع بر میرسد تا خواننده محترم را با انگیزهها و برکات این وام گیری تا حدودی آشنا سازد.