اقتباس؛ گونه‌ای از تجلی قرآن در نیایش معصومان

نوع مقاله : علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری علوم قرآنی و حدیث دانشگاه علوم اسلامی رضوی

2 دانشیار دانشگاه تهران(پردیس قم)

چکیده

نیایش‏‏های معصومان فصلی فربه از فرهنگ زندگی ایشان است. از آنجا که پیوند اهل­بیت 7 با قرآن جاودانه است، بی گمان، قرآن - بیش از هر منبعی- خاستگاه اندیشه‏‏ها ‏‏و رفتارشان در هر بخش از سیره گفتاری و رفتاری، از جمله «‏‏دعا»‏‏ است. دعا، میراثی گرانسنگ و ذخیره‌ای ارجمند از آموزهای بنیادین دینی است، که با بهره گیری از قرآن فراز آمده است و آینه وار، اندیشه‏‏های قرآنی آنان را بازتاب می‌دهد و با زبانی خاص که در آن مخاطب خداست، بسیاری از معارف قرآن را باز می­گوید. اثبات این مدعا، نیازمند کاویدن گونه‏‏های این تجلی وانگیزهای این وام گیری است. مقاله پیش روی با مقدماتی چند، گونه‌ای از این تجلیات را در حد وسع بر می­رسد تا خواننده محترم را با انگیزه‏‏ها ‏‏و برکات این وام گیری تا حدودی آشنا سازد.

کلیدواژه‌ها