پشتوانه اعتقاد شیعیان به امامت، احادیث متواتری است که در کتاب‌های معتبر حدیثی شیعه جای گرفته است. برخی با استناد به مخالفت عده‌ای از نزدیکان امامان _ علیهم السلام _ نتیجه گرفته‌اند که احادیث امامت، سال‌ها پس از حضور پیامبر _ صلی الله علیه و آله _ و امامان _ علیهم السلام _ ، توسط محدثان شیعی ساخته شده است.
نگارنده در این نوشتار کوشیده است، ابتدا گزارش‌های مخالفت عده‌ای از خاندان و یاران ائمه _ علیهم السلام _ را آورده، سپس با استفاده از متون تاریخی و روایی، نشان دهد برخی از نزدیکان ائمه _ علیهم السلام _ که راه مخالفت با امامت ائمه _ علیهم السلام _ را در پیش گرفتند، با نصوص امامت آشنا بوده‌اند، اما عده‌ای از آنان برای رسیدن به قدرت و ثروت و عده‌ای دیگر با هدف تعجیل در امر قیام دچار انحراف شده‌اند؛ افزون بر آن که مخالفت گروه اندکی از نزدیکان ائمه _ علیهم السلام _ با امامت آنان، به معنای عدم صدور نصوص امامت نیست.
)